...keep on running...

Wczoraj w planach miałem WB2BC 10km... powiem szczerze, że od rana byłem taki padnięty, że nie miałem wielkiej ochoty iść biegać. Jak wróciłem z pracy, była 17, zanim coś zjadłem... 6 pierogów z mięsem... i popiłem Kubusiem, była 17:30 a dodatkowo oczy mi się same zamykały, nie wspomnę o pogodzie i wietrzysku... ale postanowiłem, że jednak wyjdę. Ok 19:30 zacząłem się ubierać, wsiadłem w samochód i pojechałem na ul. Przemysłową. Wiało jak cholera. Zrobiłem 3km rozgrzewki i stwierdziłem, że o dziwo całkiem znośnie mi się biega. 3km biegu po 4'50 na tętnie 141... hmmm...
Po chwili ćwiczeń ruszyłem... jak wiało, jak pizgało, masakra. Dawno w tak koszmarnej pogodzie nie robiłem treningu, ale wiedziałem, że "przeciwnik nie śpi" tylko trenuje, więc i ja muszę dać z siebie wszystko. Pierwszy km 4'05, kolejne podobnie. Biegłem po jakimś chodniku, po ulicy, nie było aż tak źle. Dobiegłem do "półmetka" po 20 minutach i kilkunastu sekundach, czyli cały czas ciut powyżej 4'/km, zawróciłem i nabrałem mocy. Co prawda coś łupało mnie w stawie skokowym i lekko ciągnął kulszowy, ale walczyłem. Kolejne km wychodziły od 3'53 do 3'51 i całą dyszkę zrobiłem w 39:39, czyli jak na te warunki, dyspozycję i pogodę całkiem przyzwoicie. Z pewną obawą wyciągnąłem laktometr... 2,0mmol/l :) średnie tętno = 174. Musze powiedzieć, że był to dobry trening, szczególnie, że w niedzielę biegałem ciągły w poniedziałek 14stkę z przyspieszeniami a wtorek znów II zakres. Powoli się rozkręcam... :)